11 Aralık 2013 Çarşamba

Mazeretim Vaaar Anneyim Benn!

Toplumda annelere öncelik tanınan durumlar var elbette, misal otobüslerde annelere ayrılan koltuklar, sonracıııma .... düşünüyorum düşünüyorum başka da bir ayrıcalık bulamıyorum. Dışardayken iyi bir insana raslarsak ne ala, yoksa hiç bir konuda önceliğimiz yok.

Oysa kucağında veya pusetinde durmak bilmeyen bebe ile dışarı çıkmak ne zor bilir misiniz? Bu yazıyı okuyanlar genelde anneler olduğundan gayet iyi biliyorlardır tabi. Çocuklu bir annenin her ama her konuda ayrıcalıklı olması lazım. Aklıma gelenleri madde madde yazacağım.

Biiir: Öncelikle markette annelere özel kasa bulunsun ve lütfen ama lütfen o kasanın hemen önünde şekerler çikolatalar veya sürpriz yumurtalar olmasın. Onlara saldıran bebeyi mi tutayım, aldıklarımı kasaya mı vereyim bilemiyorum. Kasadan geçmek tam bir maraton, sonunda dilim damağıma yapışıyor yeminnen.

İkiiii: Her türlü ürün kategorisine ait olan mağazaların genelde giriş katı bayan bölümü olarak ayarlanıyor. Uyanıklar, bayanlar daha çok alışveriş yapıyor diye düşünüyorlar. Aslında çocuklara yönelik yapsalar daha iyi ya neyse çaktırmayalım. Diyelim bir ihtiyacım var bebek-çocuk bölümünde, mağazanın erişilmesi zor bir yerinde ise asla gitmiyorum Hele bazıları, en üst kata çocuk katını koymuş, üstüne üstlük asansörü de yok, napıyım ben o mağazayı. Pusetsiz geldim diyelim, o kadar katı kucakta bebe ile nasıl çıkayım a sivri akıllılar. Böyle mağazalara girer girmez çıkıyorum vallahi.

Üüüüç: Yolda annelere özel bir yürüme alanı olsun, bisiklet yolu gibi puset yolları çizilsin. Kalabalık bir grupla yürümek, karşıdan karşıya geçmek işkence. Bebek arabasının önüne atlayanlar, kırmızı ışık yanmasın diye acele ederken yol vermeyenler daha neler neler. Pusette bir bebekle ani fren yapamaz anneler. Yapmamalı. Ya zorla uyuyan bebe uyanırsa, ya bin kez uğraştığı halde kemerini bağlatmıyorsa düşer mazallah. Yamuk yumuk yolları, dik kaldırımları hiç saymıyorum bile.

Dööört: Otobüste yerler var dedim ama ne kadar kullanılıyor o ayrı. Otobüslerde bize verilen hakkı söke söke almak zorunda bırakmayın şu anaları. Hamile kadınlar sokağa çıkmasın diyen adam gibi çocuklu kadınlar gezmeye gitmesin, otobüse binmesin diyen biriyseniz eğer, Allah sizi bir ananın eline düşürmesin diyeyim ben, o zaman görürsünüz anyayı konyayı.

Beeeş: Randevulu görüşmelerde annelere 15 dakika gecikme payı verilsin. Bir bebeyi dışarı çıkmaya ikna etmek, giydirmek, çantasını hazırlamak, bu arada kendin de hazırlanmak, kapının önünden kaçan bebeyi yakalamak, kan ter içinde evden çıkmak kaç dakikaya mal oluyor biliyor musunuz siz? Geciktik diye sıradaki kişiyi aldın diyelim, tekrar sıra gelmesini beklemek bebe ile nasıl kolay olabilir?

Bak şimdi yazarken sinirlerim zıpladı ne yazacağımı da unuttum iyi mi? Yazarken yeniden yaşamak böyle bişey işte. Biraz sakinleşeyim diğer maddeleri de yazarım inşallah bir diğer yazıda. Haydi kalın sağlıcakla.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder