17 Aralık 2013 Salı

Ben Çok Çektim Sen de Çek

Toplum olarak böyle bir huyumuz var bizim. Çilekeş, yıllar önce çektiği çilelerin faturasını sonraki nesilden çıkarır. Kaynanalar gelinlerini, patronlar işçilerini, baba sevgisi görmeyen babalar çocuklarını... Bu liste uzar gider, çile çeken zamanı ve yeri gelince geçmişin nefretini uygun bulduğu kişiye kusar. Çoğu zaman bunu saklamazlar bile. "Ben zamanında neler çektim bu bişey değil, ben zamanında kendim yaptım sen de kendin yap" lar açık açık dile getirilir. Ben de iş hayatımda buna benzer tepkilere maruz kaldım. O zaman da haksızlık olduğunu düşündüm hala da öyle düşünüyorum. Mesela amirim vakti zamanında bir iş için uğraşmıştır, sonra kendince bir kolaylık bulmuştur. Fakat onu asla söylemez, sen yeniden uğraşacaksın, deneyip yanılıp belki o yolu bulacaksın ama bi dünya zaman harcayacaksın. Oysa en baştan söylese, ona harcanan zaman ekstra iş yapmaya harcansa ilerleme açısından daha verimli olur kanaatindeyim.

Bunun kaynana-gelin örnekleri de hayli trajikomiktir. Neler duyuyorum neler. Kendi kaynanası mum gibi ütülü örtü ve gömlekler istediğinden gelinden bunu bekleyenler, oğlunu her akşam 3-4 çeşit yemek yemeye alıştırıp çalışan gelinden aynı performansı bekleyenler. Hatta bir tanıdığım, gelinine daha ilk isteme faslında demiş ki, bana dantelsiz tepsi ile su bile ikram etmeyesin! Pes artık. Bebek olunca da bu tip kaynanalar gelinin evine her geldiğinde dizini kırıp oturur, bebeği yıkamakmış, uyutmakmış hiç bir zahmetine karışmaz, sadece sevme işini üstlenir. Eee haklı kadın naapsın, o da zamanında neler neler çekmiştir, kaynanası ona bir çöp dahi vermemiştir.

Ben çektim sen de çek düşüncesine bu güne kadar hiç sahip olmadım. Ta ki geçen güne kadar. Yine uykusuz bir gecemde yanımda horul horul uyuyan kocayı dürtüp uyandırdım bu yüzden. Onun yapabileceği bir şey yok aslında, mantıklı düşünürsek bebenin bakımında görev teslimi yapabilmek için onun uyuması, sonra o uyanınca bebeyi devredip benim uyumam daha doğru. Fakat gel de bunu kanımıza işlemiş acıların çocuğuna anlat. Oh ne ala ben burda çile çekeyim beyimiz keyif yapsın, olur mu hiç? Anca beraber kanca beraber deyip uyumasına izin vermedim. Belki ikimiz de baygın bir gün geçirdik ama en azından içimdeki sinir harbi bitmişti. Böyle anlarda beynimde cırıl cırıl öten çileli bülbülü susturmak hiç de kolay değilmiş onu anladım :(

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder