Mükemmel Annenin Mikemmel Anneye Dönüşümü

Ah ah hamileyken ne tatlı hayallerim vardı,  minnakımı böyle tutarım, şunlarla beslerim, onunla ne güzel oyunlar oynarım, slingine atar çarşıları dolaşırım...

İlk acemiliği attıktan sonra bu hayalleri kısmen gerçekleştirdim, yapmadım değil, kırkını bile beklemeden gezdik tozduk ama hayal kurarken göz ardı ettiğin sonra tüm çıplaklığıyla yüzüne çarpan bir gerçek var: bu bebe oyuncak değil, kendi prensipleri bir karakteri var!. Her istediğin zaman zırt diye dışarı çıkamazsın, yoruldum uyusada dinlensem diyemezsin, ne zaman canı isterse o zaman olacak, sen zamanını ona uyduracaksın.

Pek tabi ki rutinler oluyor, rutinsever bir anne olsan da olmasan da bebe illa bir rutin yaratıyor kendine. Ancak bu rutinlerin değil bir ay sonraya, bir hafta sonrasına bile süregelmesi zor, durmadan değişip değişip duruyorlar hainler. Defalarca rutin çizelgesi hazırlamaktan bıkkınlık geçiren mükemmel anne için ilk dönüşüm burada başlıyor. Artık defterler, dijital notlar gereksiz, her türlü plan annenin kafasında şak diye yazılıyor, hem de a b c d e f g versiyonlarıyla. 

Sonra uyku problemleri mesela, kolik ise daha da fena. Uyguladığında kesin olacakmış gibi anlatılan metotların hepsinin faydasız kaldığını görünce yaşanan şok. Issız bir çölde haritasız kalmış gibi oluyor tecrübesiz anne. Bir tek yönünü bulmak için kutup yıldızı bebesi var ama onun da neye işaret ettiğini bilmiyor ki. Bir o uca gidecek bir bu yöne bakacak, en sonunda kutup yıldızının işaretini okuyacak. Bu süreçte ilk baştaki özgüveninin onda biri kaldıysa ne ala. Sürekli anneliğini sorgular hale gelir dönüşüm aşamasındaki mükemmel anne.

Ondan sonra dişler, hastalıklar, yeme sorunları, yemek seçmeleri, sonra psikolojik sorunlar. Yabancı ortamlara girmek istemeyen, olur olmaz şeylerden korkan, okula gitmek istemeyen, hayali arkadaş edinen ...  bir bebe ile uğraşırken  o mükemmelliğinden eser kalmamıştır ama daha tam da mikemmel anne olmamıştır.

Ne zaman kabulleniş dönemine geçecek işte o zaman olacak o. Kendini suçlamayı bıraktığı, elinden gelenin en iyisini yaptığını ve daha da önemlisi bebesi için olabilecek en iyi annenin kendisi olduğunu anladığı zaman, mükemmel anne mikemmel anneye dönüşmüştür. Biraz umarsız biraz deli ama bebesi için en gerekli...